-
1 exseco
ex-seco (exsico, execo, exico), secuī, sectum, āre1) вырезывать, отрезывать, срезывать (arundinem Pl; linguam Ctl, C); отсекать ( vitiosas partes C); спиливать ( arborem serrā Col)e. pelles O — разрезать кожи ( на ремни)2) кастрировать (aliquem C, M)3) сдиратьe. quinas capiti mercedes H — выколачивать (извлекать) из капитала по 5% в месяц -
2 exseco
ex-seco (exsico, execo, exico), secuī, sectum, āre, I) herausschneiden, ausschneiden, weg-, abschneiden, a) übh.: armarii fundum, Cic.: arundinem, Plaut.: arbores et vites, Amm.: serrā arborem, absägen, Col.: fenestras muro lapideo, Sen.: parmam elephantino tergori, Mela: corium, Apul.: pelles, zu Riemen ausschneiden, Ov.: unde execaveris (librum, den Bast) in aliud genus, Cato. – übtr., quinas hic capiti mercedes exsecat, schindet 5 Prozent (Zinsen monatlich, also 60 Proz. jährlich) aus dem Kapital heraus, Hor. sat. 1, 2, 14: quid miserius quam exectum et exemptum honoribus senatoriis labore et molestiā non carēre? von allen Ehrenrechten des Senatorenstandes gänzlich ausgeschlossen, Plin. ep. 2, 12, 3. – b) einen Körperteil, ein Glied usw., α) im allg.: cornu, Hor.: linguam, Catull. u. Cic.: suras vel suffragines, Amm.: crura, Amm.: nervos, Dict.: mucrone gulam, Apul.: sub aure tuber, Capit. – im Bilde, vitiosas partes rei publicae, Cic.: nervos omnes urbis, Cic.: pestem aliquam (einen verpesteten Teil) tamquam strumam civitatis, Cic. – β) beim Kastrieren, testes, Suet.: genitalia, Apul.: virilia, Lact.: viscera (die Hoden) ferro, Petron. poët.: exsecti Veneris stimuli, Claud. – c) leb. Wesen: α) ein Kind od. Tier aus dem Mutterleibe herausschneiden, alqm, Verg. Aen. 10, 315: fetus ventri, Plin. 8, 217: filium alci mortuae, Paul. dig. 50, 16, 132. – β) prägn., jmdm. die Hoden ausschneiden, ihn entmannen, kastrieren, Caelum, Cic. de nat. deor. 2, 63: mares, Mart. 6, 2, 2: poet. m. resp. Acc., iuventus exsecta (al. exacta) virum (der Mannbarkeit beraubt), Lucan. 10, 134. – Partiz. subst., exsecti, Entmannte, Auct. b. Alex. 70, 6. – II) aufschneiden, vivae mulieris ventrem, Amm. 29, 2, 17: exsecto ventre extrahi od. edi (v. der Leibesfrucht), Ulp. dig. 5, 2, 6 pr. u. 28, 2, 12. – prägn., exs. alqm, jmdm. den Leib aufschneiden, jmd. öffnen, sezieren, Herophilus ille medicus aut lanius, qui sexcentos exsecuit, ut naturam specularetur, Tert. de anim. 10. – / Vulg. Perf. exsecaveris, Cato r. r. 42.
-
3 vitiosus
vitiōsus, a, um (vitium), voll Fehler, -Gebrechen, -Mängel, fehlerhaft, mangelhaft u. dgl., I) eig.: nux, taube, Plaut.: pecus, Varro: locus (corporis), krank, mit der Räude behaftet, Colum.: oculi, Sen.: aedes vitiosae, schadhaft (Ggstz. incolumes), ICt.: regiones v., ungesunde (Ggstz. salubres), Vitr.: im Bilde, vitiosas partes (kranke Glieder, Krebsschäden) rei publicae exsecare, sanare, Cic. ad Att. 2, 1, 7. – II) übtr.: A) im allg., fehlerhaft, mangelhaft, verkehrt, suffragium, Cic.: lex, Cic.: exemplum, Cornif. rhet.: cacozeli et antiquarii, diverso genere vitiosi, Suet.: vitiosissimus orator, Cic. – vitiosum est m. Infin., esse aliquid, ubi non tantum modicum, sed vel punctum gaudere vitiosum sit, Lact. 6, 16, 4. – B) insbes.: 1) fehlerhaft = gegen die Auspizien geschehen, -gemacht, -gewählt, in dira et vitiosa incurrimus, Cic.: consul, dictator, Cic. u. Liv. – 2) moralisch fehlerhaft, ausgeartet, lasterhaft, a) v. Pers., Cic. u.a.: non sunt vitiosiores, quam plerique qui etc., Cic.: inter summam vitiorum dissimulationem vitiosissimus, Vell.: remigium vitiosum, liederliches Schiffsvolk, Hor. – b) v. persönl. Zuständen, v. et flagitiosa vita, Cic.
-
4 exseco
ex-seco (exsico, execo, exico), secuī, sectum, āre, I) herausschneiden, ausschneiden, weg-, abschneiden, a) übh.: armarii fundum, Cic.: arundinem, Plaut.: arbores et vites, Amm.: serrā arborem, absägen, Col.: fenestras muro lapideo, Sen.: parmam elephantino tergori, Mela: corium, Apul.: pelles, zu Riemen ausschneiden, Ov.: unde execaveris (librum, den Bast) in aliud genus, Cato. – übtr., quinas hic capiti mercedes exsecat, schindet 5 Prozent (Zinsen monatlich, also 60 Proz. jährlich) aus dem Kapital heraus, Hor. sat. 1, 2, 14: quid miserius quam exectum et exemptum honoribus senatoriis labore et molestiā non carēre? von allen Ehrenrechten des Senatorenstandes gänzlich ausgeschlossen, Plin. ep. 2, 12, 3. – b) einen Körperteil, ein Glied usw., α) im allg.: cornu, Hor.: linguam, Catull. u. Cic.: suras vel suffragines, Amm.: crura, Amm.: nervos, Dict.: mucrone gulam, Apul.: sub aure tuber, Capit. – im Bilde, vitiosas partes rei publicae, Cic.: nervos omnes urbis, Cic.: pestem aliquam (einen verpesteten Teil) tamquam strumam civitatis, Cic. – β) beim Kastrieren, testes, Suet.: genitalia, Apul.: virilia, Lact.: viscera (die Hoden) ferro, Petron. poët.: exsecti Veneris stimuli, Claud. – c) leb. Wesen: α) ein Kind od. Tier aus dem Mutterleibe herausschneiden, alqm, Verg. Aen. 10, 315: fetus ventri, Plin. 8, 217: filium alci————mortuae, Paul. dig. 50, 16, 132. – β) prägn., jmdm. die Hoden ausschneiden, ihn entmannen, kastrieren, Caelum, Cic. de nat. deor. 2, 63: mares, Mart. 6, 2, 2: poet. m. resp. Acc., iuventus exsecta (al. exacta) virum (der Mannbarkeit beraubt), Lucan. 10, 134. – Partiz. subst., exsecti, Entmannte, Auct. b. Alex. 70, 6. – II) aufschneiden, vivae mulieris ventrem, Amm. 29, 2, 17: exsecto ventre extrahi od. edi (v. der Leibesfrucht), Ulp. dig. 5, 2, 6 pr. u. 28, 2, 12. – prägn., exs. alqm, jmdm. den Leib aufschneiden, jmd. öffnen, sezieren, Herophilus ille medicus aut lanius, qui sexcentos exsecuit, ut naturam specularetur, Tert. de anim. 10. – ⇒ Vulg. Perf. exsecaveris, Cato r. r. 42. -
5 vitiosus
vitiōsus, a, um (vitium), voll Fehler, -Gebrechen, -Mängel, fehlerhaft, mangelhaft u. dgl., I) eig.: nux, taube, Plaut.: pecus, Varro: locus (corporis), krank, mit der Räude behaftet, Colum.: oculi, Sen.: aedes vitiosae, schadhaft (Ggstz. incolumes), ICt.: regiones v., ungesunde (Ggstz. salubres), Vitr.: im Bilde, vitiosas partes (kranke Glieder, Krebsschäden) rei publicae exsecare, sanare, Cic. ad Att. 2, 1, 7. – II) übtr.: A) im allg., fehlerhaft, mangelhaft, verkehrt, suffragium, Cic.: lex, Cic.: exemplum, Cornif. rhet.: cacozeli et antiquarii, diverso genere vitiosi, Suet.: vitiosissimus orator, Cic. – vitiosum est m. Infin., esse aliquid, ubi non tantum modicum, sed vel punctum gaudere vitiosum sit, Lact. 6, 16, 4. – B) insbes.: 1) fehlerhaft = gegen die Auspizien geschehen, -gemacht, -gewählt, in dira et vitiosa incurrimus, Cic.: consul, dictator, Cic. u. Liv. – 2) moralisch fehlerhaft, ausgeartet, lasterhaft, a) v. Pers., Cic. u.a.: non sunt vitiosiores, quam plerique qui etc., Cic.: inter summam vitiorum dissimulationem vitiosissimus, Vell.: remigium vitiosum, liederliches Schiffsvolk, Hor. – b) v. persönl. Zuständen, v. et flagitiosa vita, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vitiosus
-
6 ex seco
ex-sĕco (also exĕco and exĭco, Plaut. Rud. 1, 2, 34), cŭi, ctum, 1 ( perf. subj. exsecaveris, Cato, R. R. 42), v. a., to cut out or away.I.Lit. (class.).A.In gen.:B. II.vitiosas partes,
Cic. Att. 2, 1, 7:pestem aliquam tamquam strumam civitatis,
id. Sest. 65, 135:linguam,
id. Clu. 66:cornu (frontis),
Hor. S. 1, 5, 59:varices,
Sen. Ep. 78 med.:fetum ventri,
Plin. 8, 55, 81, § 217:ventrem,
Dig. 28, 2, 12:filium alicui mortuae,
ib. 50, 16, 132:nervos,
Cic. Agr. 2, 33, 91:fundum armarii,
id. Clu. 64, 179.— -
7 exico
ex-sĕco (also exĕco and exĭco, Plaut. Rud. 1, 2, 34), cŭi, ctum, 1 ( perf. subj. exsecaveris, Cato, R. R. 42), v. a., to cut out or away.I.Lit. (class.).A.In gen.:B. II.vitiosas partes,
Cic. Att. 2, 1, 7:pestem aliquam tamquam strumam civitatis,
id. Sest. 65, 135:linguam,
id. Clu. 66:cornu (frontis),
Hor. S. 1, 5, 59:varices,
Sen. Ep. 78 med.:fetum ventri,
Plin. 8, 55, 81, § 217:ventrem,
Dig. 28, 2, 12:filium alicui mortuae,
ib. 50, 16, 132:nervos,
Cic. Agr. 2, 33, 91:fundum armarii,
id. Clu. 64, 179.— -
8 exseco
ex-sĕco (also exĕco and exĭco, Plaut. Rud. 1, 2, 34), cŭi, ctum, 1 ( perf. subj. exsecaveris, Cato, R. R. 42), v. a., to cut out or away.I.Lit. (class.).A.In gen.:B. II.vitiosas partes,
Cic. Att. 2, 1, 7:pestem aliquam tamquam strumam civitatis,
id. Sest. 65, 135:linguam,
id. Clu. 66:cornu (frontis),
Hor. S. 1, 5, 59:varices,
Sen. Ep. 78 med.:fetum ventri,
Plin. 8, 55, 81, § 217:ventrem,
Dig. 28, 2, 12:filium alicui mortuae,
ib. 50, 16, 132:nervos,
Cic. Agr. 2, 33, 91:fundum armarii,
id. Clu. 64, 179.— -
9 medicinus
mĕdĭcīnus, a, um, adj. [1. medicus], of or belonging to a physician or surgeon, medical (as adj. only ante- and post-class.; as subst. class.).I.Adj.:II.ars,
the healing art, medicine, Varr. L. L. 5, § 93 Müll.; Hyg. Fab. 274; Aug. Conf. 4, 3.—Subst.: mĕdĭcīna, ae, f.A.(Sc. ars.) The healing or medical art, medicine, surgery:B.ut medicina (ars est) valetudinis,
Cic. Fin. 5, 6, 16; id. Off. 1, 42, 151:medicina, quae ex observatione salubrium atque his contrariorum reperta est,
Quint. 2, 17, 9: tertiam esse partem medicinae, quae manu curet, i. e. surgery, Cels. prooem. 7:medicinam excolere,
id. ib.:exercere,
Cic. Clu. 63, 178:facere,
Phaedr. 1, 14, 2:factitare,
to practise, Quint. 7, 2, 26:clarus medicinā,
Plin. 25, 2, 5, § 15.—(Sc. officina.) The shop of a physician or surgeon; the booth in which a physician waited on his patients and vended his medicines (rare;C.not in Cic.): in medicinis, in tonstrinis,
Plaut. Am. 4, 1, 6; cf.: veteres absolute dicebant pistrinam et sutrinam et medicinam, Don. Ter. Ad. 4, 2, 45 (the taberna of the physician is mentioned in Plin. 29, 1, 6, § 12).—(Sc. res.) A remedy, medicine.1.Lit.:b.si medicus veniat, qui huic morbo facere medicinam potest,
i. e. heal, cure, Plaut. Cist. 1, 1, 76:accipere medicinam,
Cic. Att. 12, 21, 5.—Transf.* (α).Like medicamentum, poison, Att. ap. Non. 20, 31 (Trag. Rel. v. 579 Rib.).—(β).The pruning of vines, Plin. 17, 22, 35, § 191.—2.Trop., a remedy, relief, antidote (a favorite word of Cic.):singulis medicinam consilii atque orationis meae afferam,
Cic. Cat. 2, 8, 17:sed non egeo medicinā: me ipse consolor,
id. Lael. 3, 10:sublevatio et medicina,
id. Rep. 2, 34, 59:temporis,
id. Fam. 5, 16, 6:doloris,
id. Ac. 1, 3:laboris,
id. Fin. 5, 19, 54:calamitatis,
id. Tusc. 3, 22, 54:quae sanaret vitiosas partes rei publicae,
id. Att. 2, 1, 7:crede mihi, non ulla tua'st medicina figurae,
i. e. no means of rendering beautiful, Prop. 1, 2, 7:periculorum,
Cic. Sest. 23, 51:malorum,
Ov. Tr. 5, 1, 33:curae,
id. P. 1, 2, 43.—In plur.:his quatuor causis totidem medicinae opponuntur,
Cic. de Or. 2, 83, 339. -
10 vitiosa
I.Lit. (very rare):II.pecus (with morbosum),
Varr. R. R. 2, 1, 21:locus (corporis pecudum),
i. e. diseased, Col. 7, 5, 6:nux,
Plaut. Mil. 2, 3, 45.—Trop.A.In gen.:B.exemplum,
Auct. Her. 2, 29, 46:suffragium,
Cic. Leg. 3, 15, 34:vitiosissimus orator,
id. de Or. 3, 26, 103:antiquarii,
Suet. Aug. 86:consul,
chosen contrary to the auspices, Cic. Phil. 2, 33, 84; cf.: quaeque augur injusta nefasta vitiosa dira deixerit, inrita infectaque sunto, XII. Tab ap. Cic. Leg. 2, 8, 21.— Subst.: vĭtĭōsa, ōrum, n., misfortune, ruin:sinistra dum non exquirimus, in dira et in vitiosa incurrimus,
Cic. Div. 1, 16, 29.—In partic., morally faulty, wicked, depraved, vicious, Cato ap. Gell. 11, 2, 2: si quem conventum velit, Vel vitiosum, vel sine vitio;1.vel probum vel improbum,
Plaut. Curc. 4, 1, 8:si qui audierunt philosophos, vitiosi essent discessuri,
Cic. N. D. 3, 31, 77:vitiosa et flagitiosa vita,
id. Fin. 2, 28, 93:vitiosas partes rei publicae exsecare,
id. Att. 2, 1, 7.— Comp.:progenies vitiosior,
Hor. C. 3, 6, 48.— Sup.:inter summam vitiorum dissimulationem vitiosissimus,
Vell. 2, 97, 1.— Hence, adv.: vĭtĭōsē, faultily, defectivelay, badly, corruptly.Prop.:2.vitiose se habet membrum tumidum,
Cic. Tusc. 3, 9, 19.—Trop.:ferre res bonas (sc. leges),
Cic. Phil. 5, 4, 10: concludere (opp. recte), [p. 2000] id. Ac. 2, 30, 98.— Sup.:usurpare,
Col. 4, 24, 15. -
11 vitiosus
I.Lit. (very rare):II.pecus (with morbosum),
Varr. R. R. 2, 1, 21:locus (corporis pecudum),
i. e. diseased, Col. 7, 5, 6:nux,
Plaut. Mil. 2, 3, 45.—Trop.A.In gen.:B.exemplum,
Auct. Her. 2, 29, 46:suffragium,
Cic. Leg. 3, 15, 34:vitiosissimus orator,
id. de Or. 3, 26, 103:antiquarii,
Suet. Aug. 86:consul,
chosen contrary to the auspices, Cic. Phil. 2, 33, 84; cf.: quaeque augur injusta nefasta vitiosa dira deixerit, inrita infectaque sunto, XII. Tab ap. Cic. Leg. 2, 8, 21.— Subst.: vĭtĭōsa, ōrum, n., misfortune, ruin:sinistra dum non exquirimus, in dira et in vitiosa incurrimus,
Cic. Div. 1, 16, 29.—In partic., morally faulty, wicked, depraved, vicious, Cato ap. Gell. 11, 2, 2: si quem conventum velit, Vel vitiosum, vel sine vitio;1.vel probum vel improbum,
Plaut. Curc. 4, 1, 8:si qui audierunt philosophos, vitiosi essent discessuri,
Cic. N. D. 3, 31, 77:vitiosa et flagitiosa vita,
id. Fin. 2, 28, 93:vitiosas partes rei publicae exsecare,
id. Att. 2, 1, 7.— Comp.:progenies vitiosior,
Hor. C. 3, 6, 48.— Sup.:inter summam vitiorum dissimulationem vitiosissimus,
Vell. 2, 97, 1.— Hence, adv.: vĭtĭōsē, faultily, defectivelay, badly, corruptly.Prop.:2.vitiose se habet membrum tumidum,
Cic. Tusc. 3, 9, 19.—Trop.:ferre res bonas (sc. leges),
Cic. Phil. 5, 4, 10: concludere (opp. recte), [p. 2000] id. Ac. 2, 30, 98.— Sup.:usurpare,
Col. 4, 24, 15.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский